Haziran DOLUsu...

Soğuk kış günlerinde pencereden karı, baharlarda yağan yağmuru seyretmek, benim gibi pek çok kişiyi de mutlu ediyordur diye düşünüyorum...

Kar ve yağmur güzel de, yağan dolu olursa pek çok şeye zarar veriyor maalesef...

Dün öğlen Ankara'ya yağan limon büyüklüğündeki dolu gibi...

Dolu yağışını birkaç kez pencereden izlemiş, ama hiç dolu yağarken dışarıda olmamıştım.

Dün öğlen vakti, kızımızın diploma törenine gitmek üzere eşimle arabaya bindik. Dışarıda yağmur yağıyordu. Daha Konya yoluna yeni çıkmıştık ki, bir anda şiddetli bir dolu yağışı başladı. Arabanın üzerine ve camlarına düşen dolu taneleri sanki taş yağıyormuş gibi gürültü çıkartıyordu.

Biz dahil bütün arabalardakiler ne yapacağını şaşırmış bir şekilde, kimi arabasını sağa çekip duruyor, kimi yol ortasında ne yapacağını bilemeden bekliyordu.

Eşim korkuyla arabayı sürmeye çalışırken, ben de patlama olasılığına karşı, bir elimle camı tutup, diğer elimdeki çantamı da suratımı korumak için kafama siper ediyordum. (Şimdi düşünüyorum da can korkusuyla pek komik bir durumdaymışım:)))

Sanki o an dünyanın sonu gelmişti...!

Zorla, 500 metre ilerideki bir benzinciye attık kendimizi. Ancak benzincinin arkasında yarı kuytu bir yer bulabildik arabamıza ve dolunun geçmesini beklemeye başladık.

Her yer 10 dakika içerisinde kar yağmış gibi bembeyaz olmuş, kimi arabaların tekerlekleri dolunun içine gömülmüş, kimisi de patinaj yaparak kayıyordu.

15-20 dakika sonra dolu kesilip, yağmura bıraktı yerini. Biz de arabanın üzerindeki doluları büyük bir uğraşla temizleyip, ağır ağır yola koyulduk.

Konya yolu gidişi tamamen kapanmıştı. Arabalar kaymamak için oldukları yerden kımıldayamıyorlardı.

Biraz yol almıştık ki, sanki biraz önce yaşadıklarımız hayalmiş gibi, yolda sadece yağmurun ıslaklığı kaldı.

Biraz geç olsa da kızımızın diploma törenine yetişebildik.

Hiç durmadı eve gelene kadar yağmur...

Bereketiyle geldi kızımızın diploması...