Üzerinden neredeyse 8 ay geçti...
Herkese farklı şeyler gösterdi hayat, bazen mutlu bazen mutsuz olduk yaşadıklarımızla...
Kimi zaman da kötü dediğimiz olaylar, belki şans getirdi hayatımıza veya mutluluklarımız istemeden mutsuzluğa dönüştü zamanla...
Ben birkaç senedir, yaşamın bana sunduklarını sevgiyle kabul etmenin hayatımda daha olumlu etkiler bıraktığını gözlemledim.
Artık daha çok oluruna bırakıyorum olayları, bazı düşüncelerimde israrcı olmuyorum artık... ve daha az yargılıyorum bana olumsuz gelen davranışları, insanlarla empati kurmaya gayret ediyorum.
Olmasını çok istediğim bir şey için yapmam gerekeni yapıp, bırakıyorum evrene... ve Tanrının zamanı geldiğinde onu bana göndereceğine inanıyorum.
Bazı olumsuz gibi görünen olaylar, sonradan mutluluklara vesile oldu hayatımda; ve ben artık, Tanrı'nın bana yaşamda sunduğu herşeyi yargısız kabul edip, bunlardan ders almayı öğrendim.
Hep bir nedeni vardır diye düşündüm başımıza gelen iyi ve kötü olayların veya rastlaştığımız kişilerin, önümüze çıkan engellerin, hatta bizde ve yakınlarımızda görülen pek çok hastalığın, erken dediğimiz ölümlerin...
Mutlaka başımıza gelenlerden çıkarmamız gereken bir ders, öğrenmemiz gereken bir yaşama amacımız olmalı diye düşünüyorum bu hayatta...
Bunu anlamaya, anlamayı başarmaya.... ve Tanrı'nın bana bahşettiği ömrün her anının değerini bilmeye çalışıyorum...
2 yorum:
canım teyzem kızı.
ne güzel yazmışsın.
---bende hayat defterimden olumsuz kelimeleri çıkardım.(yoruldum,hastayım,canım sıkılıyo,çok çirkinim.)bu kelimeleri, seneler var ki silmiştim.şimdi hatırladım ve bidaha hatırlamayacağım....
bu gün çok güzelim,sağlıklıyım,
çok mutluyum...
sevgiler.
Harikasın Suna ablacım,her zaman dediğim gibi hayata bu pozitif bakışını çok seviyorum. Hep böyle kal.
Bende de sevgiler...
Yorum Gönder