Orada bir ev var uzakta...
Gitmesem de, kalmasam da, o ev benim olmasa da...
Ormanın içinde, yeşillikler arasında 2 veya 3 katlı bir ev var orada...
Hep görüyordum o küçük evi pencereden, Elma dağın eteklerinde, ormanın tam yanında, ağaçlar arasında...
Ama düne kadar hiç bu kadar dikkatli incelememiştim ...
Sanki ilk görüyormuşum gibiydi...
Yanından dağa doğru toprak bir yol geçiyor.
O yolu hiç farketmediğimi düşündüm. Belki yine farketmeyecektim, eğer bir araba geçmeseydi..
Çoğu zaman bakıp da görmüyoruz pek çok şeyi...
Fark etmiyoruz çevremizde olanları, yanımızdan geçenleri, hatta duyduklarımızı, söylenenleri bile farklı algılıyoruz, o andaki duruma göre...
Ya da neyi nasıl ve ne kadar gördüğümüzü, bakış açımız farklılaştırıyor...
Ne görmek istiyorsak onu algılıyor beynimiz, çoğu zaman.
Tıpki benim, o küçük evin farkındalığına daha yeni vardığım gibi...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder