Hayatımızın anlamları...

Ne kadar önemlidir bir evlat için anne ve baba....kıymetlerini elbet biliriz ama, ancak onları kaybettiğimizde anlarız hayatımızdaki asıl anlamlarını, yüreğimizdeki engin değerlerini...
Onları kaybettiğimiz gün, insanın kendini en güçsüz, en aciz hissettiği an olmalı diye düşünüyorum ben...
Hayatta en güvendiğimiz kişi, her ne olursa olsun hep bizi sevdiğini ve her zaman seveceğini, ihtiyacımız olduğunda yanımızda olacağını bildiğimiz, kendimizi  yanında her daim güvende hissettiğimiz kişi yok artık...

Bugün gazetelerde Başbakanın annesiyle olan fotoğrafını gördüğümde düşündüm bunları...
Annesine sarılırken yüzündeki mutluluk ifadesi çok şey anlatıyordu aslında...
O an orada bir başbakan yoktu, yapmacıklık yoktu. O hırçın, sert, kızgın adam hiç yoktu.
Sadece annesinin yanında olmaktan dolayı mutluluğu yüzüne yansımış bir evlat vardı.
Annesini yitirdiği gün, belki hayatta en aciz kaldığı gündü Başbakanın...

Bu duyguyu eminim en iyi anlayanlar anne ve babasını kaybedenlerdir...
Kaç yaşında olursa olsun, anne ve baba kaybı hayatında bir dönüm noktasıdır her evladın...

Tüm yitirilmiş anne ve babaların mekanları cennet olsun....