23 Nisan

"Bugün 23 Nisan neşe doluyor insan" derdik çocukken....
Sahiden de içimiz neşe dolardı, bayram sevincini yaşardık yürekten...
Sabahın erken saatlerinde kalkıp, hipodromdaki 23 Nisan etkinliklerini seyretmeye giderdik coşkuyla...
Akşamda fener alayı olurdu caddelerde...koşa koşa seyretmeye gittiğimizi hatırlıyorum rahmetli babamla...
Ne güzel günlermiş o günler....
Hatıralarda kalan çocukluğum ve o zamanın bayramları...
Bugün 23 Nisan... acaba çocukların içi neşe doluyor mu diye düşünüyorum.

Ümit

Her yeni yıla, her yeni yaşa yeni umutlarla başlıyor insan....
Hep ümit ediyor daha iyi başlangıçlara vesile olsun bu günler diye...
Dilekler, temenniler birbiri ardına sıralanıyor, hem kendi hem de sevdikleri için...
Sanki hayatındaki geçmiş yaşanmışlıkları arkasında bırakıp yeni güzellikleri karşılamak ister gibi...
Kim bilir bir ümit işte...
Yaşamda hiç eksik olmaması gereken ümit...
Eski yıla, eski yaşa veda ederken insan, geçmişiyle de hesaplaşıyor...
Bence bu hesaplaşma biraz da olgunlaşmanın getirisi...
Hiç bitmiyor aslında o hesaplaşma;  her yeni yıl tekrarlanıyor yeniden, hep yeniden...
Zaten hayatta bu değil mi?  Başımıza gelenlerden ders çıkarabilmek...
Hiç bilmediğimiz halde yeninin ne getireceğini, hayatın bize ne sunacağını, yine de ümit ediyoruz. Ama ben inanıyorum, ümit ettiklerimizi bir gün yaşayacağımıza...
Elbet zamanı geldiğinde...
Ben eskinin yaşanmışlıklarını çok seviyorum aslında....
Her ne yaşanmışsa, iyisiyle kötüsüyle beni ben yapan, bugünün oluşmasına neden olan geçmişimi...
Ve geleceği oluşturacağım bugünümü ümit edip yaşamayı seviyorum...
16 Nisan benim doğum günüm........ve ben inanıyorum ki, yeni yaşımın tüm getirdikleri benim hep hayal ettiklerim olacak...